Tarlov cyste

Tarlov cysten zijn geclassificeerd als type II meningeale cysten, volgens de criteria voor meningeale cysten van Nabors. Deze cysten kunnen overal ontstaan in de wervelkolom maar zijn meest aanwezig ter hoogte van het heiligbeen. Tarlov cysten zijn  te onderscheiden van andere meningeale cysten doordat ze altijd zenuwvezels bevatten.

Ongeveer 25% van de Tarlov cysten is op het moment van ontdekking symptomatisch maar asymptomatische Tarlov cysten kunnen later in het leven ook symptomatisch worden.

Op grond van gegevens uit de medische literatuur worden deze cysten vermoedelijk jaarlijks bij zo’n 2.000-2.500 mensen vastgesteld. Tijdens een review van 197 MRI’s van patiënten (180 vrouwen, 17 mannen)
gediagnosticeerd met fibromyalgie en/of chronisch vermoeidheidssyndroom werd in 39% (75 vrouwen, 2 mannen) Tarlov cysten gevonden met een gemiddelde grootte van 11,8 mm (range 5-30 mm) en significant groter in patiënten ouder dan 50 jaar.

Hulens M, Bruyninckx F, Dankaerts W, Rasschaert R, De Mulder P, Stalmans I et al (2021) High prevalence of perineural cysts in patients with fibromyalgia and chronic fatigue syndrome. Pain Med 22(4):883–890 (2021)

Veel medici zien de Tarlov cysten als een ‘normaal variant’, echter zijn ze het resultaat van een langdurig pathofysiologisch proces van een verstoorde / verhoogde spinale CSF-flow, een aanhoudende ziekte.
(prof.dr. J.P Warnke – paincast special Tarlov cysts and pain).

Oorzaak

Tarlov cysten ontstaan als gevolg van een ophoping van hersenvocht.

Symptomatische Tarlov cysten veroorzaken pijn en neurologische symptomen. 

Diagnose

De diagnose wordt gesteld met behulp van een MRI-scan van de lumbale en sacrale wervelkolom. (zie patiënten flyer en tabblad overdruksyndroom). Hierop zijn de cysten zichtbaar maar blijven vaak onopgemerkt omdat artsen anno 2024 nog vaak onbekend zijn met deze aandoening.

Mensen met het overdruksyndroom of Tarlov-cysten lopen vaak al jaren rond met invaliderende klachten alvorens de diagnose gesteld wordt. Dit komt omdat veel van de symptomen ook voorkomen bij andere aandoeningen. De diagnose wordt doorgaans gesteld op basis van:

De klachten van de patiënt, waarbij langdurig bestaande, onverklaarbare en moeilijk te behandelen pijnklachten centraal staan of een EMG. (pinpriktest)

Behandeling Tarlov cyste

Is de diagnose overdruksyndroom gesteld of zijn Tarlov-cysten aanwezigheid dan is de behandeling tot nog toe meestal gericht op pijnbestrijding. Deze bestaat uit het gebruik van onder meer Amitryptyline, / Duloxetine / Gabapentine / cymbalta / lyrica of drukverlagende medicatie zoals Diamox in combinatie met Ultra K (vloeibare kalium wordt geadviseerd i.v.m. bijwerkingen door dalend kaliumgehalte). Een aantal patiënten heeft goede ervaring met Targinact.

Microchirurgie wordt in het buitenland gebruikt om de zenuwwortelcompressie te verlichten.

De operatie is echter delicaat vanwege de hoge hydrostatische druk, kwetsbaarheid van weefsels, de aanwezigheid van de zenuwwortelvezels in de cyste of de cystewand, wat in een aantal gevallen kan leiden tot hoge incidentie van complicaties zoals zenuwbeschadiging of een duraal lek.

Studies die medische interventionele en chirurgische behandelingen met elkaar vergelijken, zijn schaars en twijfelachtig en afgeleid van relatief kleine casusreeksen van kleine proefgrootte. Daarbij kunnen cysten terugkeren of nieuwe cysten zich vormen.
Er is voorgesteld dat patiënten met progressieve en/of refractaire lumbosacrale of radiculaire pijn, boterosie, urogenitale pijn en aanhoudende urine-incontinentie, toegeschreven aan de aanwezigheid van de cyste geschikte kandidaten zijn voor een operatie.

Het doel van de behandeling is om zenuwstimulatie en compressie te verlichten, boterosie te stoppen en symptomen te verminderen. Resultaten na operatie zijn onlangs beoordeeld;

Van de 646 patiënten die in een gezamenlijke analyse werden opgenomen, had 32(.51)% volledige verlichting van de symptomen, 50(.62)% gedeeltelijke verlichting, 16(.41)% had geen verbetering of klinische verslechtering en 0,46% had verergering van hun symptomen.
Ondanks een scala aan behandelopties in deze studie, is er geen consensus over de juiste behandeling, operatie kan een effectieve optie zijn om de symptomen gedeeltelijk of volledig te verlichten.

Echter, zorgvuldige patiëntenselectie/ vooronderzoek blijft de belangrijkste factor die de uitkomst mede bepaalt voor een operatie van de sacrale Tarlov cysten.

In geval symptomatische Tarlov cyste patiënten ook klagen over nekpijn, hoofdpijn, oogpijn, wazig zicht, dubbel zicht, is het belangrijk patiënten te verwijzen naar ophtalmologie voor een gezichtsveld- en een papiloedeemonderzoek en een drukmeting via een lumbaalpunctie.

Niet altijd is de druk heel hoog!

De grens van 20 cm H2O om intracraniële hypertensie te definiëren is waarschijnlijk te hoog.

Er is wellicht een continuüm tussen normaal en verhoogde intracraniële druk (normaalwaarden 5-15 cm H20). In Amerikaans onderzoek is naar voren gekomen, dat bij patiënten met een bindweefselaandoening een druk van 17 of 18 cm H2O, gemeten bij lumbaalpunctie, al invaliderende klachten kan veroorzaken

Zorgvuldige patiëntenselectie/vooronderzoek blijft de belangrijkste factor die de uitkomst bepaalt na een operatie voor sacrale perineurale cysten.

Het kan daarnaast ook helpen om enkele aanpassingen door te voeren in de levensstijl.

Advies om zo weinig mogelijk te zitten en staan, zware fysieke inspanningen te vermijden, dagelijks meerdere rustmomenten in te plannen en zo min mogelijk dingen te doen die de cerebrospinale druk kunnen verhogen zoals het nuttigen van alcohol en koffie en blootstelling aan de zon.

zie ook de patiënten flyer